برف

برف....

برف که میباره،خوشحالیم...خوشحالیم از اینکه برف باریده،چون برف رو نعمت خدامیدونیم...لباس زمستونی میخریم...لباس گرم میپوشیم...شال،کلاه،دستکش...برف که میباره خوشحالیم..میتونیم برف بازی کنیم...آدم برفی درست میکنیم..

اسکی میریم..تو برف قدم میزنیم...نگران هم نیستیم..نگران نیستیم که سرما بخوریم،چون لباس گرم میپوشیم...برف که میباره..زمستون که میشه...هوا سرد که میشه..بخاری مون روشنه..سردمون که بشه میریم بغل بخاری تا گرم بشیم...شبا سرد نیست،بغل بخاری،تو خونه‌ ایم...بغل بخاری،تو گرما میخوابیم و به فردا فکر میکنیم،به کارهایی که فردا میخوایم انجام بدیم...برف که میباره،خوشحالیم،خداروشکر میکنیم...برف نعمت خداست......

برف که میباره،ناراحته...ناراحته از اینکه برف باریده...برف رو عذاب خدا میدونه...از برف متنفره...آخه لباساش کهنه و پاره است...سردش میشه...پاهاش یخ میزنه...پول خریدکفش و لباس گرم رو نداره..برف بازی نمیکنه...اسکی نمیره...آدم برفی درست نمیکنه...از باریدن برف خوشحال نیست...از زمستون بدش میاد...سر چهار راه ها می ایسته تا بلکه با فروختن چند تا فال،بتونه پول غذا شو دربیاره...به آدما نگاه میکنه،به آدمایی که شادن...حسودیش میشه...نگرانه،نگرانه که اگه یه وقت سرما بخوره چیکار کنه...آخه پولی نداره برای خرید دارو...برف که میباره..بخاری خونش روشن نمیشه...چون خونه‌ایی نداره که بخاد بخاری داشته باشه...شب ها گوشه‌ایی از این دنیا...تو این سرما،پسرک فال فروش،از سرما کارتونی به خودش میپیچه تا بخوابه...اما،هیچوقت به فرداش فکر نمیکنه...به کارهایی که قراره فردا انجام بده فکر نمیکنه...آخه شاید فردایی نداشته باشه...شاید فرداش تو روزنامه ها بنویسن..دیشب،پسرکی کارتن خواب از سرما جان باخت.........

به راستی برف نعمت است یا عذاب..؟؟

نوشتهٔ: Amir Lonely Prince